Skip to main content
Iris zittend op een bank

Iris van Wijk (19 jaar): “Ik was er echt kapot van!”

“Toen ik klein was, droomde ik ervan om verhaaltjes en sprookjes in braille te schrijven. Dus ik was blij dat ik op de middelbare school stage mocht lopen bij een krant. Ik schreef daar persberichten en ging vaak mee naar interviews, dat was echt heel leuk. Helaas waren de meeste vervolgopleidingen op dat gebied te visueel voor mij omdat ik slechts vijf procent zicht heb. 

 

Ik ben daarna een opleiding tot management-assistent gaan doen. Na veel sollicitaties en evenveel afwijzingen, mocht ik op gesprek komen bij een tandarts. Ik was heel blij dat ik werd aangenomen, ook al vond ik het wel lastig dat daar met een ander computersysteem werd gewerkt. We hadden al wel afgesproken dat er vanuit Visio* iemand zou komen die alles qua braille en spraak goed zou instellen. 

 

Twee weken nadat ik was begonnen kreeg ik slecht nieuws: de werkgever had mijn mentor bij Visio gebeld dat het niet goed ging met mij. Hij wilde daarna ook niet meer met mij en m’n mentor praten hoe we het op konden lossen. Ik was daar zo kapot van dat ik met mijn opleiding ben gestopt. ‘Dit wordt hem toch niet’ dacht ik, dus ben ik iets anders gaan zoeken.

 

Via mijn jobcoach kwam ik terecht bij het REA College, dat speciaal bedoeld is voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Als het UWV de subsidie goedkeurt, ga ik nu een opleiding in de richting Communicatie doen. Ik heb er veel zin in en hoop dat  ik daarna wel een leuke baan vind waar mijn talenten worden gezien.”

 

* Visio ondersteunt mensen met een visuele beperking bij het leven van een zo zelfstandig mogelijk bestaan.